Groenten en Fruit zijn gezond, dat weet iedereen. Maar heeft die ene appel nou wel of geen vitamine C en is jouw lichaam in staat om dat op te nemen? We weten veel te weinig over dit onderwerp. Daarom organiseerde Koppert Cress, samen met Vers+, het ‘Diner op maat’. De deelnemers werden een maand voor het diner gevraagd om onder complete privacy en geheimhouding wangslijm af te staan. Op basis van hun DNA profiel werd daarna een menu samengesteld: het Diner op Maat.
Er bleken 9 verschillende profielen te bestaan met ieder hun eigenschappen. De één neemt makkelijker vitamine B6 op en de ander blijkt een zeepsmaak te proeven bij koriander. Veel mensen houden niet van koriander en dat blijkt dus genetisch te zijn. Zo ook het gen TAS2R38. Dit supertasting-gen maakt mensen extreem gevoelig voor bitterheid. Hierdoor gaan deze mensen bitter (en vaak gezond) eten zoals kool mijden en zoeter eten aantrekkelijk vinden. Met alle gevolgen voor hun gezondheid, zoals overgewicht en obesitas. Met zo’n gen moet je dus alert zijn, bitter eten kun je leren.
Ook een diner voor 100 man is een uitdaging. Je eet à la carte tegelijkertijd met 9 verschillende gerechten. En de klanten krijgen niet per definitie wat ze verwachtten. ‘Ik had toch vis besteld? Ja meneer maar deze geitenkaassouffle is beter voor u.’ De persoonlijke aanbevelingen: ‘eet meer B6’ werd ingevuld door salades en groentengerechten. Zeer inspirerend!! Veel belangrijker is: kunnen wij een klant die bijvoorbeeld minder foliumzuur kan opnemen, helpen met een spinazie met een hoog foliumzuur?
Achterliggende vraag: is dit de toekomst van ons voedsel? Ik ben daar van overtuigd. Nu telen we nog op smaak, kleur en attractiviteit. Inhoudstoffen zijn nog steeds onbekend terrein. Sterker: de Nevo-tabel voor tomaten is sinds de zestiger jaren amper bijgewerkt. Terwijl we inmiddels tientallen soorten tomaten meer produceren dan toen. Inmiddels is er geld beschikbaar voor nieuw onderzoek. Met de zaadbedrijven en handelaren en telerverenigingen gaan we ons hier verder in verdiepen. Een samenwerking met Brightlands, HAS Den Bosch en Maastricht Universiteit gaat ons wetenschappelijk vleugels geven.
Met de meest geavanceerde apparatuur die wij op onze sorteermachines hebben kunnen wij een individuele tomaat en paprika op zijn inhoud meten. Daar zit enorme potentie: in Japan worden de meest rijk gevulde tomaten met een gouden sticker beloond en de minste met een groene. Groen is overigens nog steeds goed, maar goud is beter en dus meer waard. Hiermee kunnen we een extra dimensie toevoegen: door extra voedzame rassen te telen en ze extra te belichten. Of een lagere opbrengst in kilo’s accepteren tegen een hogere prijs. Nederland is dan niet het land van goedkoop produceren maar het land van de gezonde meerwaarde.
